نقش سازمان یادگیرنده در افزایش بهره وری (مطالعه موردی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران)

این تحقیق به منظور بررسی نقش سازمان یادگیرنده در بهره وری شرکت دولتی خطوط لوله و مخابرات نفت ایران اجرا شده است. لذا ابتدا دو مفهوم سازمان یادگیرنده و بهر ه وری شامل دو بعد کارایی و اثربخشی بررسی گردیده و در ادامه وضعیت مشخصه های سازمان یادگیرنده و مولفه های بهره وری در شرکت مورد مطالعه در شرایط کنونی اندازه گیری و رابطه بین آنها مشخص گردیده است. روش پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و جامعه آماری آن کارکنان ستادی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران که تعداد آنها 716 نفر می باشد، در نظر گرفته شده است. حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان و کرجسی تعداد 158 نفر شامل 45 زن و 113 مرد از بخشهای متفاوت شرکت تعیین گردید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. سئوالات بخش سازمان یادگیرنده از پرسشنامه استاندارد مدل 5 بعدی سنگه و سئوالات بخش بهره وری از پرسشنامه های مدل کارکردهای چهارگانه پارسونز (بعد اثر بخشی)و مدل پین پریانگ و سینگ سای (بعد کارایی) اقتباس شده که بر اساس شرایط زمانی و مکانی تعدیل یافته اند. برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ که مقدار آن 0.79 برای بخش سازمان یادگیرنده و 0.86 برای بخش بهره وری می باشد، استفاده شده است. اعتبار محتوایی پرسشنامه با نظرسنجی از استادان و متخصصان تائید شده و برای سنجش روایی سازه آن، از تکنیک تحلیل عاملی استفاده گردیده است. پرسشنامه های این تحقیق توسط طیف لیکرت نمره گذاری شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی و به کمک نرم افزارهای spss و لیزرل استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد وضعیت شرکت مورد مطالعه از نظر بهره وری و میزان یادگیرندگی مناسب نبوده و بر اساس مدل تحلیل عاملی در حالت ضریب استاندارد و معنا داری، در سطح اطمینان 0.95 ،میان مولفه های مهارت های فردی و اثربخشی از یک سو و الگوهای ذهنی و بهره وری از سوی دیگر رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیرهای سازمان یادگیرنده و بهره وری نیز رابطه معنادار می باشد. در پایان نیز پیشنهاد اتی برای حرکت شرکت مو رد مطالعه به سمت یادگیرنده بودن و ارتقاء بهره وری، جهت لحاظ شدن در برنامه ریزی های آتی ارائه گردیده است.